جدا سازی استرپتومیست ها و اکتینومیست ها
در صد زیادی از آنها در خاک کمپوست و خاک مزرعه وجود دارند.هم می توانند بافت خاک را ثابت نگه دارند و هم با تولید AB(آنتی بیوتیک)، باعث ایجاد تنازع بقا در خاک می شوند.
روش های جداسازی استرپتو میست :
1)کشت در محیط کازئین
2)شوک حرارتی 70 درجه
3)انکوباتور گذاری بین 25 تا 55 درجه
4)افزودن عصاره خاک به محیط کازئین اگار
درباره استرپتومیست :
بعضی از استرپتومیست ها برای رشد احتیاج به برخی عناصر و برخی ویتامین هایی دارند که اگر 5 میلی لیتر از این عصاره به محیط کشت اضافه کنیم،معمولا عناصر موجود در خاک به محیط کشت استرپتو میست ها اضافه می شود. اکتینو میست ها و استرپتومیست ها جز شاخه 19(اکتینو باکتریا)هستند و به عنوان مثال برخی از آنها حرارت دوست هستند ،مثل ترمو اکتینو میست که کونیدی های منفرد تشکیل می دهند و در درجه حرارت 70-45 درجه رشد می کنند.ترمومونوسپورا در درجه حرارت 45-40 رشد می کنند.استرپتوورتیسیلیوم،شبیه به برخی قارچ های ورتیسیلیوم، کونیدی های متعددی روی هایف تشکیل می دهند.این استرپتو میست ها گاها رنگدانه های قهوه ای تولید می کنند و رنگ محیط قهوه ای می شود.
تفاوت اساسی بین استرپتومیست و اکتینومیست :
تفاوت اساسی بین استرپتومیست و اکتینومیست این است که اکثر اکتینومیستها پرز های هوایی نمی دهند.در حالی که کلنی های استرپتومیست ها پرزهای هوایی می دهند.
تفاوت این پرزها با پرزهای قارچی این است که پرزهای قارچ ها بلند تر،قطورتر و درشت ترند و همه جا را می گیرند. ولی پرزهای کلنی های استرپتومیست ها فقط به صورت گچ مانند اطراف کلنی ها را می گیرند. با وجود اینکه حضور اکتینومیست در خاک مفید است، ولی در آب می توانند مشکلات زیادی جهت تصفیه پساب ایجاد کنند. وقتی اکتینومیست ها در سطح آب رشد کنند، کف زیادی ایجاد می کنند و باعث می شوند اکسیژن محلول آب کم شود.معمولا می توانند 2-1 میلی متر ژل قهوه ای کف مانند ایجاد کنند که تمام سیستم را مختل می کند.
از کف مذکور با شوک حرارتی یا بدون شوک حرارتی می توان باکتری های نوکاردیافرم را جداسازی کرد.
تشخیص استرپتو میست ها از روی تشخیص شکل ظاهری ،قطرشان،تخمیر قند ها،نوع چربی دیواره و نوع معرف اسید های امینه می باشد.اما برای تشخیص گونه ای حتما میکروسکوپ الکترونی برای دیدن کلنی های این ها واجب است.
روش آزمایش (جداسازی استرپتو میست ) :
1-یک گرم خاک را در 10 سی سی آب حل می کنیم.
2-شوک حرارتی 70-60 درجه به مدت 10 دقیقه
3-کشت به اندازه 0.1 سی سی در محیط جنسون
کریستال های آپاتیت دارای 90-60 درصد فسفرند.از محیط خاک آپاتیت می شود به جای پودر استخوان استفاده کرد.منتها مقدار 10 گرم بر لیتر گلوکز به محیط آب مقطر اضافه می کنند و به میزان یک گرم هیدروکسی آپاتیت به عنوان فسفر به محیط اضافه می کنند.در چنین محیطی ایجاد هاله،نمایانگر تبدیل فسفر نامحلول به فسفر محلول می باشد.طی آزمایشات،37 درصد آن فسفر P2O5 وبقیه نامحلول می باشد.
